+ به وقت ِ اشک تو رفتی
دوشنبه, ۱۹ تیر ۱۳۹۶، ۰۵:۵۴ ب.ظ
چرا موقع دیدن عکس سکوت می کنیم؟ چرا همیشه ، لحظه دیدن عکس ها ساکت ایم؟
آیا این دو ، عکس و سکوت، مکمل هم هستند؟
آیا ما با دیدن عکس ها آن ها را می خوانیم؟
و یا درعکس صدایی هست که ما را مجبور به شنیدن و یا وادار به سکوت می کند؟
لذتی که حرفش بود | پیمان هوشمند زاده | نشرچشمه
+ عکس های به وقت ِ گریه رو ثبت میکنم! تا وقتی میبینم یادم نره برای چی ، یا کی ، اشک ریختم !!؟
و حالا چه نقش و یا ارزشی برام دارند
.راستش خیلی از آدمها و اتفاقات رو هم لابه لای این اشک ها و هق هق ها ، دفن میکنم و میسپارمشون به همین قطره ها!
+ حال ِ من خوب است.اینجا گل نگار حق دارد صندوقچه نوشته هایش از حال دگرگونش باشد..تا یادش بماند!
- ۹۶/۰۴/۱۹
