کوله بار تجربه:/

برگشتم :)

با کوله باری از تجربه و شناخت !

و البته یه شکست !

خلاصه که اینم یکی از اتفاق های زندگی بود..برای هر درسش مدیونشم:)

بیانی های نفس حق :) +آهنگ خوب

ســـلام جاده چالوس !

سلام دریا..

سلام جنگل..!

:))

سلام انتخاب واحد هفت ماهه :/[چه عجله ایه آخه]

پ.ن: چقدر نفستون حقه!یادم باشه برای دعاهای بیشتر مزاحمتون بشم:)

برم که فلش رو پر از آهنگ کنم...:) دوستان چند آهنگ حس خوب، ریتم خوب ، با انرژی معرفی کنید:)...!

دعاکنید بریم:)) [ انقدر مهمه که عنوان شد:/]

عروســـــــــــی انقــــــــــــــــــــــــــــــــــــدر خوش گذشت و عالی بود که تمام اتوبان با وجود ضعف جسمی امروزم، با انرژی بودم لبخند بر لب...!

چقدر داشتن همچین فامیل های باانرژی و مثبت خوبه...

فقط الان استرس اینو دارم که میریم شمال یا نه! خیییییییییییییلی دوست دارم که بشه!

دوستان زحمت کشیدن و یه روز مهلت فکر به ما دادند...

ماهم تاکتیکی داریم پدرجان رو راضی میکنیم! از آهنگ خاطرات شمال و آهنگ های شمالی گرفته!

تا مثلا بحث رو کشوندن به خاطرات  دسته جمعی شمال قبل خیلی مرموزانه!

یا حتی وقتی از شیشه ماشین باد خنک بیاد بگم هوا چقدرخوبه و شمالیه:)

و پدر هم بفرماید: اینا همه دود ِ کجاش خوبه! و منم بگم : شرجی نیس مثل شمال!  خب البته الان هم هوای شمال خیلی خوبه!

یا مثلا چشمت بخوره به تابلو چالوس فلان کیلومتر و خیلی ضایع بگی مگه از اینجا میرن شمال! عه نمیدونستم:/

اما انصافا این همه جمعیت برنامه ریزی کردن به عشق پدرجان و خوش سفر بودنش اومدن بریم و حالا مهره اصلی جا زده! بخاطر مشکلات کاری پیش اومده !

دوستان بیان من به دعای شما ایمان دارم:)) دعا کنید بریم دریا کنار رو !

[انتخاب واحد چهار شهریور !خیلی زوده! د ِ چه وضعشه! تازه  عرق استرس انتخاب اتاق پاک شده]

مورد مورد

+ نیم ساعت میشه از جشن حنابندان برگشتیم..! خسته وکوفته! روز قبل فقط سه ساعت خوابیدم!:/

++فرایند انتخاب اتاق خوابگاه ، خداروشکر خوب پیش رفت . از این مرحله عبورکردیم:)

+++ با همون آشنای مجازی که در دنیای مجازی خیلی راحت بودیم و بعد تو واقعیت معذب :))) انقددددر رفیق و صمیمی تر از مجازی شدیم ! که گفتنی نیست

+++++ انگار قسمت نیست شمال دسته جمعی رو بریم..خب اولش حسابی خورد تو ذوقم..! چون کلی برنامه چیده بودم .ولی با یه کم سبک سنگین کردن حتی میفهمم به نفعمه

پست قبل فقط یه نامه برای گل نگار بود!

یعنی اصلا قراری بر رفتن نبود!

و دیدن نظرات عمومی و خصوصی شماها خییییییلی شرمندم کرد...چرا انقدر مهربونید آخه!^_^

از یک خود غیر مجازی ! به...

گل نگار عزیز...! امیدوارم از من دلخور نباشی که نویسنده خوبی برایت نیستم

و این پنل را تنها میذارم خاک بخورد!

تو باید تا اینجا بدونی که چقدر حرف ها دارم برای نگفتن! راستش اگر در این مدت مرا خوب شناخته باشی باید حرف نزده ،ننوشته هم به حرف های دلم پی ببری!

باید ستاره ها را خاموش بخوانی و لذت ببری از خواندنشان ولبخند گسترده بزنی یا همراهشان بغض کنی، به فکر فرو بروی! ولی نتوانی دست به نوشتن ببری و خاموش شوی!

من از تو انتظار دارم بدانی موضوعات ِ کلید خورده ، تمام فشار چند ریشتری مغزم بود تا سرفصل اتفاقات را در خود جای بدهد! در کلمات و جملات !

مثلا موضوع قبل تر را هر چه قدر با کلمات برای عنوان سازی ماجراهای گذشته بازی کردم ،

چیزی بهتر و ساده تر و بی پرواتر از همین قبل تر نبود! و تو میدانی قبل تر فقط حجمی از چند حرف نیست و دنیایی از حجم گذشته هاست! تو باید این ها را بدانی..!

تو خوب باید بدانی که وقتی فهرست دنبال کنندگانم بالا میرود هول میشوم و ترسم برم میدارد! چون این اعداد و ارقام برای تو کمیت نیست ...

میدانی که چقدر دلم برای خواندن نوشته های یک سری از بلاگرها پر میکشد! و هر بار نمیدانم چطور باید به خودشان بگویم ! عالی هستند! و سکوت هم نمیتواند مطلب را برساند!

گل نگار فقط بدان چقدر دوستت داشتم این وقت شب ![یا سحر] آمدم دستمال به دست با اشک هایم خاک گرفتگی ات را پاک کنم...

تو ناتمام ِ تمام ِ ناگفته هایم هستی...

ارداتمندتو:خودِ غیرِ مجازی ات.ح.کاف